خدمات پرستاری و پزشکی در منزل درمان نو

بیماری آسکاریس یا انگل کرم انگلیسی موجب عفونت دستگاه گوارش است و بوسیله کرمی به نام آسکاریس لومبریکوئیدس ایجاد می‌شود، علائم این بیماری با استفاده از دهیدره کردن بیمار از طریق سرم تراپی در منزل و خدمات پرستاری قابل رفع و اجرا می باشد،  این کرم در روده باریک ساکن می‌شود و می‌تواند به عوارضی مانند درد شکم، اسهال یا یبوست، خستگی و کاهش وزن منجر شود.

مهم ترین علامت های بیماری آسکاریس چیست؟

علائم بیماری آسکاریس ممکن است شامل درد شکم، افزایش حجم شکم، استفراغ، عفونت‌های مزمن ریه، کاهش وزن، و زخم‌های پوستی در اطراف مقعد باشد. درمان این بیماری معمولاً با داروهای ضدانگل مانند آلبندازول یا مبندازول انجام می‌شود، اما در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی باشد. همچنین بهبود سطح بهداشت و شستشوی دست منظم می‌تواند از انتقال عفونت به دیگران جلوگیری کند، از علائم مهم این بیماری می توان:

1. درد و ناراحتی در قسمت پایینی شکم

2. افزایش حجم شکم

3. استفراغ

4. عفونت‌های مزمن ریه، مانند سرفه و خلط

5. کاهش وزن ناشی از کاهش جذب مواد غذایی در روده

6. اختلالات در گوارش مانند اسهال یا یبوست

7. تشنج در موارد شدیدتر

8. ممکن است در موارد خاص خروج کرم‌های زنده از مدفع مشاهده شود.

راه کار های پیشگیری از بیماری آسکاریس چیست؟

برای پیشگیری از بیماری آسکاریس، مهم است که به موارد زیر توجه کنید:

1. شستشوی دست منظم با آب و صابون پس از استفاده از دستشویی و قبل از خوردن غذا.

2. خوردن مواد غذایی کاملاً پخته و طبخ شده به‌خصوص گوشت، ماهی و مرغ.

3. اجتناب از تماس با خاکی که ممکن است آلوده به انگل باشد، مانند خاک حاوی مدفوع حیوانات.

4. انجام به‌روزرسانی‌های دوره‌ای درمان دارویی برای افرادی که در مناطقی با شیوع بالای بیماری زندگی می‌کنند.

5. توجه به بهداشت فردی و عمومی در محل زندگی و کار.

با رعایت این موارد، می‌توانید از ابتلا به بیماری آسکاریس جلوگیری کنید.

مهم ترین عوارض بیماری آسکاریس چیست؟

بیماری آسکاریس می‌تواند به عوارض جدی ایجاد کند، از جمله:

1. تخریب بافت روده: حضور کرم‌های آسکاریس در روده می‌تواند باعث تحریک و التهاب روده شود و به تخریب بافت‌های روده منجر شود.

2. عفونت‌های دیگر: انسداد روده ناشی از کرم‌های آسکاریس می‌تواند باعث عفونت‌های دیگری مانند عفونت‌های مثانه یا عفونت‌های دستگاه تنفسی شود.

3. عوارض ریه: اگر کرم‌های آسکاریس به ریه مهاجرت کنند، می‌توانند التهاب ریه، عفونت‌های مزمن ریه و حتی آسم را ایجاد کنند.

4. کاهش جذب مواد غذایی: وجود کرم‌های آسکاریس در روده می‌تواند منجر به کاهش جذب مواد غذایی و تغذیه نامناسب شود، که باعث کاهش وزن و ضعف عمومی بیمار می‌شود.

5. اختلالات رشد و توسعه: در موارد خاص، به ویژه در کودکان، حضور کرم‌های آسکاریس می‌تواند به اختلالات رشد و توسعه فیزیکی و ذهنی منجر شود.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم یا ترس از ابتلا به بیماری آسکاریس، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود و عوارض جدی جلوگیری شود.

تشخیص بیماری آسکاریس به چه شکلی می باشد؟

تشخیص بیماری آسکاریس معمولاً بر اساس تاریخچه بالینی، علائم، و انجام آزمایشات تشخیصی مانند آزمایش مدفوع و تصویربرداری انجام می‌شود. روش‌های تشخیصی شامل:

1. آزمایش مدفوع: بررسی نمونه مدفوع برای شناسایی موجودیت کرم‌های آسکاریس یا تخم‌مرغ آن‌ها.

2. تصویربرداری: استفاده از رادیولوژی تخصصی مانند رادیوگرافی یا سونوگرافی برای تشخیص انسداد روده یا وجود کرم‌های آسکاریس در دستگاه گوارش.

3. آزمایش خون: انجام آزمایشات خون برای بررسی نشانگرهای التهاب و افزایش آنتی بادی‌ها برای تشخیص عفونت.

4. بررسی علائم و علایم بالینی: پزشک ممکن است با بررسی علائم و علایمی مانند درد شکم، اسهال یا یبوست، افزایش حجم شکم، و کاهش وزن، به تشخیص نهایی برسد.

با توجه به نتایج این آزمایشات و ارزیابی تخصصی پزشک، تشخیص نهایی قطعی می‌تواند اعلام شود و درمان مناسب شروع شود.

راه کار های درمانی بیماری آسکاریس چیست؟

درمان بیماری آسکاریس اغلب با داروهای ضدانگل انجام می‌شود. داروهایی مانند آلبندازول یا مبندازول معمولاً برای کشتن کرم‌های آسکاریس و حذف آنها از روده استفاده می‌شوند. مدت زمان درمان معمولاً توسط پزشک تعیین می‌شود و ممکن است چندین هفته به طول بیانجامد.

علاوه بر داروهای ضدانگل، ممکن است پزشک توصیه‌های دیگری نیز داشته باشد:

1. تغذیه مناسب: مصرف مواد غذایی سالم و غنی از مواد مغذی برای تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود بهبودی بیمار مفید است.

2. تمیزی و بهداشت شخصی: شستشوی دست منظم با آب و صابون پس از استفاده از دستشویی و قبل از خوردن غذا می‌تواند کمک کننده باشد.

3. درمان عوارض: در صورت وجود عوارض مانند التهاب ریه یا انسداد روده، درمان این عوارض نیز انجام می‌شود.

در موارد شدیدتر، مانند انسداد روده یا عفونت‌های مزمن، ممکن است نیاز به جراحی باشد. همچنین، برای پیشگیری از عود بیماری، ممکن است پزشک توصیه‌هایی در خصوص بهداشت شخصی و محیطی بدهد. به همین دلیل مهم است که پس از درمان، نکات پیشگیری را به دقت رعایت کنید.

مراقبت های لازم برای بیماری آسکاریس چیست؟

مراقبت‌هایی که می‌توانید برای جلوگیری از ابتلا به بیماری آسکاریس و کمک به بهبودی بیماری انجام دهید شامل:

1. شستشوی دست: شستشوی دست منظم با آب و صابون پس از استفاده از دستشویی و قبل از خوردن غذا به جلوگیری از انتقال انگل‌ها می‌تواند کمک کند.

2. مصرف غذایی سالم: مصرف مواد غذایی پخته و طبخ شده به طور کامل و اجتناب از مواد غذایی خام که ممکن است آلوده باشند، مانند سبزیجات و میوه‌هایی که قبلاً شسته نشده‌اند.

3. بهداشت محیطی: حفظ بهداشت محیط، به ویژه شستشوی دوره‌ای سطوح و تمیزی به موقع دستگاه‌های بهداشتی مانند دستشویی‌ها، می‌تواند از انتقال عفونت جلوگیری کند.

4. پیگیری درمان: رعایت دقیق دستورات پزشک و پایان دادن به درمان مقرر شده تا بهبودی کامل بیماری را تضمین کنید.

5. مراقبت از کودکان: اطمینان حاصل کنید که کودکان بهبودی خود را دنبال می‌کنند و از آنها خواهش کنید که به نکات بهداشتی مربوطه توجه کنند.

6. پاکسازی محیط: شستشوی منظم لباس‌ها، حوله‌ها و صفحات خواب به منظور کاهش مواد آلوده می‌تواند به پیشگیری از عود بیماری کمک کند.

با رعایت این مراقبت‌ها، می‌توانید خودتان و دیگران را از بیماری آسکاریس محافظت کنید.

جمع بندی و گرفتن نتایج نهایی

بیماری آسکاریس ناشی از عفونت با کرم‌های آسکاریس است که معمولاً به وسیله مصرف مواد غذایی یا آب آلوده به تخم‌مرغ‌های این کرم انتقال می‌یابد. علائم آن شامل درد شکم، اسهال یا یبوست، افزایش حجم شکم، و کاهش وزن می‌شود. تشخیص بیماری از طریق آزمایش مدفوع و تصویربرداری صورت می‌گیرد. درمان معمولاً با داروهای ضدانگل همراه با توجه به توصیه‌های پزشک و مراقبت‌های بهداشتی انجام می‌شود. بهبودی کامل نیاز به رعایت دقیق درمان و مراقبت‌های بهداشتی دارد تا از عود بیماری جلوگیری